جملات زیبـای ویکــتور هوگــــو

سخنان ويکتور هوگو؛

برایت آرزو مى‌کنم که عاشق شوى،
و اگر هستى، کسى هم به تو عشق بورزد،
و اگر اینگونه نیست، تنهاییت کوتاه باشد،
و پس از تنهاییت، نفرت از کسى نیابى،
آرزومندم که اینگونه پیش نیاید ……

*

من نمیگویم هرگز نباید در نگاه اول عاشق شد اما اعتقاد دارم باید بار دوم هم نگاه کرد.

*

در زندگی یک مرد ۲ روز ارزش دارد : روزی که با زنی آشنا میشود و روزی که او را به خاک می سپارد.

*

خوشبخت كسي است كه به يكي از دو چيز دسترسي دارد : يا كتابهاي خوب يا دوستاني كه اهل كتاب باشند.

*

هرگز در میان موجودات مخلوقی كه برای كبوتر شدن آفریده شده كركس نمیشود.

 این خصلت در میان هیچ یك از مخلوقات نیست جز آدمیان.

*

تمام جهنم در يک کلمه وجود دارد: تنهايي

*

خداوندا! اگر بخواهم آنچه در ذهن دارم با تو بگويم، هزاران جلد کتاب مي شود ولي آنچه در دل دارم يک جمله بيش نيست.

*

کینه و تنفر را به کسانی واگذار کنید که نمی توانند دوست بدارند.

*

انسان، انسان است چون که می گرید، ولی به حال کسی که هرگز نمی گرید باید گریست.

*

هستی جز احساس پایان قریب الوقوع، و هم گاهی کیفیت بودن با نبودن، رفتن در بوته آزمایش، و خطر دائمی لغزش احتمالی چیزی نیست .

*

ببديهاي اجتماع به دست ما ساخته شده است و به جاي ناله جاي آن دارد که درصدد رفع آن برآئيم .

*

عشق عبارت است از وجود يک روح در دو کالبد. عامليست که دو تن را مبدل بفرشته ی واحدی می کند.

*

آزادی ما از نقطه‌ای شروع می شود که آزادی دیگران پایان می‌یابد.

*

بدبختی، مربی استعداد است.

*

به‌مرگ راضی شدن، به‌فتح نائل شدن است.

*

تعارف و خوش آمدگوئی، چیزی مانند بوسیدن از روی چادر است.

*

جسد دشمنی را که تشییع میکنی سنگین نیست.

*

خدا فقط آب را آفرید، انسان شراب را.

*

در بینوائی همچنان که در سرما نیز دیده می‌شود، آحاد به یکدیگر فشرده می‌گردند.

*

شاید بتوان از هجوم سیل‌آسای یک ارتش ممانعت کرد، اما از هجوم افکار و عقاید نمی‌توان جلوگیری نمود.

*

فقر و مسکنت ، مردان را به‌جنایت و زنان را به‌فحشاء سوق می‌دهد.

*

فکر کردن، شغل ذهن است، خواب دیدن، تفریح آن.

*

فلسفه، میکروسکوپ افکار است.

*

گاهی کار فقر و بیچارگی به جائی می‌رسد که رشته‌ها و پیوندها را می‌گسلد، این مرحله‌ای است که تیره‌بختان و سیاه‌کاران چون بدانجا رسند درهم آمیخته و در یک کلمه که “شومی” است شریک می‌شوند، این کلمه بینوایان است.

*

وقتی نتیجه انتخابات اعلام شد، یعنی رأی بالاترین مرجع اعلام شده است.

*

همه‌جا شادمانی قشر نازکی است که روی رنج و بیچارگی کشیده‌اند.

*

هیچ چیز مثل بدبختی کودکان را ساکت نمی‌کند.

*

آنانکه نمی‌توانند خود را اداره کنند، ناچار از اطاعت دیگرانند.

*

آینده کودکان بسته به‌تربیت پدر و مادر است.

*

ادبیات، راز پنهانی تمدن است، شعر، سرّ مکتوم آمال است.

*

از آن در شگفتم که در سینه دلی دارند و می‌پندارند که آسایش و سعادت بشر جز مهر و صفا راه دیگری دارد.

*

از کوچکی میل داشتم بزرگ باشم.

*

امید در زندگانی بشر آنقدر اهمیت دارد که بال برای پرندگان.

*

انسان در این عالم چون شبح سرگردانی است که هنگام عبور از این راه، حتی سایه‌ای از خود به یادگار نمی‌گذارد.

*

باید درهای علم به روی همه باز باشد، هرجا مزرعه هست، هرجا آدم هست، آنجا کتاب هم باید باشد.

*

بدتر از مرگ چیست؟ آنچه بعد از آمدنش مرگ را می‌طلبی.

*

بهترین دوستان من کسانی هستند که پیشانی و ابروهای آنها باز است.

*

خدمت به‌وطن نیمی از وظیفه است و خدمت به‌انسانیت، نیم دیگر آن.

*

به کسی عشق بورز که لایق عشق تو باشد نه تشنه عشق … چون تشنه عشق روزی سیراب می شود.

*

مانند پرنده باش که روی شاخه سست و ضعیف لحظه ای می نشینید و آواز میخواند و احساس میکند که شاخه می لرزد ،اما به آواز خواندن خود ادامه می دهد زیرا مطمئن است که بال و پر دارد.

*

بیش از آنکه خزان از راه برسد ، از هر بهار بهره مند شو.

*

زندگی شما از زمانی آغاز میشود که افسار سرنوشت خویش را در دست گیرید.

*

چقدر باشکوه است که دوستت بدارند و به مراتب باشکوه تر است که دوست بداری!

*

بدون دادگری هیچگونه پیش داوری درست نیست.

*

در نوشتن از آنچه دیگران نوشته اند ، نباید یاری خواست ،بلکه از جان و دل خویشتن است که باید یاری جست.

*

اگر انسان بتواند رنج را نیز به مانند شهری ترک گوید،می تواند خوشبختی را از سر گیرد.

*

ازدواج چیز شگفت آوری است،گاه شیران را روباه و گاه روبهان را شیر میکند.

*

جان آدمی چه اندوهگین است ،هنگامی که اندوهش از عشق است.

*

عشق ، زیبا و زشت نمیشناسد.

*

هر زن پاکدامنی ،زیبا و دلپسند است.

زندگانی گل است و عشق ، عسل آن.

*

هر کس ارزش خود را خود تعیین میکند.

*

اگر چشم و هم چشمی در زندگی بشر نبود ، نه نوآوری میشد نه کشفی.

*

از لابه لای شدیدترین تاریکی ها ، نور راستی برافروخته می شود.

*

آنچه میگویی بکن و آنچه میکنی بگو!

*

لغزش انسان تدریجی است . بدیها در وجود ما ،پای حاضر و آماده و نامرئی دارند .

حتی کسانی که از ما با ظاهر پاک و آراسته ، چنین ویژگیهایی دارند.

*

اگر نمیخواهی تو را بیازمایند ، کار خود را درست انجام بده .

*

بزرگترین آزمون گیرنده ، خداست و کوچکترین آزمون دهنده ، بنده ی خدا.

*

روزی جهانیان ،همه دست برادری به یکدیگر خواهند داد

و آن روزی است که بدبختی و تیره روزی در گستره جهان یافت نخواهد شد.

*

هرچه خدایی نیست ، فرو ریختنی است.

*

یک پرنده کوچک که زیر برگها آواز میخواند برای اثبات خدا کافی است.

*

عذاب وجدان ، بدتر از مرگ در بیابان سوزان است.

*

هر چه از کوه بالاتر می رویم ، چشم انداز گسترده تری می بینیم.

*

لطف زن مانند ماسه خطرناک است.

*

چقدر عاقلند آنهایی که در عشق احمق اند.

(جملات حکیمانه)