قناری در طبیعت

قناری در طبیعت وحشی؛

قناری یک پرنده آوازخوان بومی جزایر قناری است که از خانواده سهره‏ ها می‏باشد.پرنده وحشی اغلب سبز و زرد می‏باشد و با رگه‏ هایی مایل به قهوه ‏ای در پشتش. در اسارت در رنگ‏های مختلف تکثیر شده است.
طول این پرنده ۱۲.۵ سانتیمتر و فاصله نوک بال‏ها ۲۰ تا ۲۳ سانتیمتر و وزنش ۱۵ تا ۲۰ گرم است. پرنده نر سر بیشتر سبز و زرد دارد که بخش‏های زیرین زردتر است.شکم و بخش‏های مخفی زیر دم تقریبا سفید رنگ با مقداری خطوط تیره در اطراف هستند.و بخش‏های بالایی سبز و خاکستری با خطوط تیره هستند.ماده‏ ها مانند نرها هستند اما سری خاکستری‏ تر و سینه‏ و بخشهای زیرین زرد کم رنگ‏تر دارند. پرندگان جوان بیشتر قهوه ‏ای با خطوط تیره هستند.

قناری یک پرنده اجتماعی است که همراه با گروه زندگی کرده و هر جفت باهم لانه می‏سازند و از یک محدوده کوچکی دفاع می‏کنند.لانه فنجانی شکل این پرنده ۱ تا ۶ متر و اغلب ۳ تا ۴ متر بالاتر از سطح زمین و بر روی یک درخت یا بوته ساخته می‏شود. لانه در میان برگ‏ها بسیار خوب پنهان می‏شود و معمولا روی انتهای یک شاخه و یا یک شاخه دوراهی ساخته می‏شود. لانه از شاخه‏ های کوچک ٬ خزه ٬ علف و دیگر مواد گیاهی ساخته می‏شود و با مواد نرم مثل پر و مو پر می‏شود.
تخم‏ها بین دی‏ماه تا خردادماه در جزایر قناری گذاشته می‏شود.هر دوره تخم گذاری شامل ۳ یا ۴ و گه‏گاه تا ۵ تا هستند و هر ساله ۲ یا ۳ جوجه پرورش می‏یابد.پرنده ۱۳ یا ۱۴ روز روی تخم‏ها می‏خوابد و جوجه‏ ها ۱۴ تا ۲۱ روز و معمولا ۱۵ تا ۲۷ روز پر و بال درمی‏ آورند.
قناری‏ها با گروه تغذیه می‏کنند.آنها معمولا در میان علف‏های روییده بر روی زمین کنکاش می‏کنند و از گیاهان نو رسته تغذیه می‏کنند. غذای اصلی آنها دانه گیاهانی مانند علف هرز و انجیر است. همچنین قناری‏ها از حشرات و سایر مواد گیاهی تغذیه می‏کنند.
قناری اهلی اغلب به عنوان حیوان خانگی انتخاب می‏شوند.تکثیر آنها باعث بوجود آمدن قناری‏هایی با رنگ و شکل‏های مختلف گشته است.پرنده زرد بسیار متداول بود تا زمانی که قناری سرخ رنگ با استفاده از جفت گیری با سهره سرخ بوجود آمد.سابق بر این از قناری‏ها در معادن برای هشدار دادن در موقع نشت گازهای خطرناک استفاده می‏شد. همچنین این پرنده در پژوهش‏های علمی به طور گسترده بکار برده می‏ شد.

گونه ای از فنچ طلایی نیز در آمریکا بعنوان قناری وحشی شناخته شده است .

(زمزار)