شعر های عاشقانه
شعر های عاشقانه

هفت شهر عشق…(پیامک عاشقانه)

عاشقانه ها؛

هفت شهر عشق
شهر اول : نگاه و دلربایی
شهر دوم : دیدار و آشنایی
شهر سوم : روزهای شیرین و طلایی
شهر چهارم : بهانه ، فکر جدایی
شهر پنجم : بی وفایی
شهر ششم : دوری و بی اعتنایی
شهر هفتم : اشک ، آه ، “تنهایی

::

::

ساده لباس بپوش! ساده راه برو!
اما در برخورد با دیگران ساده نباش!!
زیرا سادگی ات رانشانه میگیرند!
برای درهم شکستن غرورت!!!
حسین پناهی
::
::
صبر دیگر نای ماندن ندارد
انقدر که دلم بی قراری کرده است
طلوع رویاهای همیشگی
پشت کوهها هم اتفاق نمیافتد
هرچه هست تکرار بی رونق لحظه های خاکستریست
اینست مرثیه ی این روزهای ِ بی فرجام
::
::

درد بی درمان من
گفتنی نیست
واژه ای لب وا نکرد
با نفس خسته ی من
شعر بی آغاز و انجام سکوتم
در اجاق سینه ی من
روشنی نیست
قصه از آغاز، پایانی ندارد
زخم عشق دوست درمانی ندارد
باد، نجواهای ما را با خودش برد
راز ما پیدا و پنهانی ندارد
امانم بده
در این بی کسی
که در خود شکست
آیینه ی باور من

::

::

حكايت من حكايت كسي است كه عاشق دريا  بود

                                                                  اما قايق نداشت
دلباخته سفر بود
                                                                    اما همسفر نداشت
حكايت من حكايت كسي است
                                                                   كه پر از فرياد(…..)بود
::
:;
گاهی باید آرزوهایت را مثل قاصدک بگذاریکف دست و بسپاریشان به دست بادتا بروند و سهم دیگران شوند..
 ::
::
تو برو پیچک من ، فکر تنهایی این قلب مرا هیچ مکن ، رو پیشانی من چیزی نیست ، غیر یک قصه پر از بی کسی و تنهایی
::
::
اما چه رنجی است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن و چه بدبختی آزار دهنده ای است تنها خوشبخت بودن ، در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است . (دکتر علی شریعتی)
::
::
فریادها مرده اند..سکوت جاریست….تنهایی حاکم سرزمین بی کسی است….میگویند خدا تنهاست……ماکه خدا نیستیم….پس چرا تنهاییم…..
::
::
آنکه چشمان تو را اين همه زيبا مي کردکاش از روز ازل فـــــکر دل ما مــي کـرديا نمي داد به تو اين همه زيبـــــــايي رايا مرا در غم عشق تو شکيبا مـــي کرد

::
::
آزمودم زندگی دشت غم است / شادیش اندوه,عیشش ماتم است 
عمر کوتاه ، آرزوها بس زیاد / کارها بسیار ، فرصتها کم است…
::
::
تلخی عمر به شیرینی عشق آکنده است
چه سر انجام خوشی گردش دنیا دارد
عشق رازیست که تنها به خدا باید گفت
چه سخن ها که خدا با من تنها دارد
::
::
آه ، اگــر میدانـست کلـماتـم چقـدر تـشنـۀ اوسـت
::
::
یه پروانه را با دستات می گیری
بدش می خوای ببینی زنده هست؟
انگشتاتو باز کنی …. فرار میکنه
محکم بگیری….می میره
دوست داشتن هم یه چیزی مثل پروانه هست
(زمزار)

همچنین ببینید

شعر عاشقانه

(شعر) چه گُلی که بر نگینش همه نقش بی وفایی

( شعر عاشقانه ) تو بسوز شهریارا … سروده ای از استاد شهریار رهی از …