دل نوشته ها و اشعار زیبا

به یک‏جایی از زندگی که رسیدی، می فهمی اونی که زود میرنجه زود میره، زود هم برمیگرده. ولی  اونی که دیر میرنجه دیر میره، اما دیگه برنمیگرده … به یک‏جایی از زندگی که رسیدی، می فهمی رنج را نباید امتداد داد باید مثل یک چاقو که چیزها را می‏بره و …

اگرهای زیبای زندگی؛ اگر گناه وزن داشت؛ هیچ کس را توان آن نبود که قدمی بردارد ؛ تو از کوله بار سنگین خویش ناله میکردی … و من شاید ؛ کمر شکسته ترین بودم اگر غرور نبود؛ چشمهایمان به جای لبهایمان سخن نمیگفتند ؛ و ما کلام محبت را در …

نوشته های عاشقانه خداحافظی؛ شبیه برگ پاییزی ، پس از تو قسمت بادم خداحافظ ، ولی هرگز نخواهی رفت از یادم خداحافظ ، و این یعنی در اندوه تو می میرم در این تنهایی مطلق ، که می بندد به زنجیرم و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی …

متن های عاشقانه درباره خداحافظی ؛ خداحافظ ای شعر شب های روشن خداحافظ ای قصه عاشقانه خداحافظ ای آبی روشن عشق خداحافظ ای عطر شعر شبانه خداحافظ ای همنشین همیشه خداحافظ ای داغ بر دل نشسته تو تنها نمی مانی ای مانده بی من تو را می سپارم به دل …

دکلمه های زیبا از حسین پناهی؛ مگسی را کشتم نه به این جرم که حیوان پلیدیست، بد، است و نه چون نسبت سودش به ضرر یک به صد است طفل معصوم به دور سر من می چرخید به خیالش قندم یا که چون اغذیه ی مشهورش، تا به آن حد، …

دو بیتی عاشورایی؛ بر لوح کتاب خون کلام تو بلند آوای قیامت از قیام تو بلند خون تو زلال چشمه خورشید است ای در عرفات عشق نام تو بلند غلامرضا مرادی آن قدر نرفتیم که مرداب شدیم هرنگ سکوت محوِ مهتاب شدیم هر بار نشستیم و مرورت کردیم از شرم …

شعر و  روضه برای عاشورا؛ شعرها و روضه های زیبا، روضه حضرت عباس… عطر خوش بوی گل آن ور دیواری تو بیشتر دست مرا کاش نگه داری تو با تو قرآن لب طاقچه را می شنوم «من صدای نفس باغچه را می شنوم» در خودش قدرت صد معجزه را جا …

استاد عشق؛ کودکی در عهد مهد استاد عشق داده پیران کهن را یاد عشق طفل خرد اما بمعنی بس سترک کز بلندی خرد بنماید بزرگ خودکبیر است ارچه بنماید صغیر در میان شعبة سیاره تیر عشق را چون نوبت طغیان رسید شد سوی خیمه روان شاه شهید دید اصغر خفته …

نوشته های عاشقانه از مهدی لقمانی؛ فصل عشق من: فریاد پاییز یک صداست، این نوا ، از خش خش برگها پیداست ، و این صدا نقطه ی آرامش من است ، پاییز اولین و آخرین فصل زندگی من است و اینجاست که احساسم از فصل خویش مینویسد… به وسعت پاییز …

آموخته ام که… آموخته ام که لبخند ارزانترین راهی است که می شود با آن، نگاه را وسعت داد. آموخته ام که راه رفتن کنار پدرم در یک شب تابستانی در کودکی، شگفت انگیزترین چیز در بزرگسالی است. آموخته ام که زندگی مثل یک دستمال لوله ای است، هر چه …