بایگانی/آرشیو برچسب ها : دلنوشته

(اشعار زیبا و مفهومی) سلطانی اقلیم ادب در خور عشق است … (امیر سیاهپوش) ای قوم! ابوجهل تو سلمان شدنی نیست این کافر بد کیش مسلمان شدنی نیست بیهوده نکوشید که برگردد از این راه شیطان رجیم است پشیمان شدنی نیست سلطانی اقلیم ادب در خور عشق است نمرود هوس …

(شعر جدایی و فراق) کجایی؟ … ( پریناز جهانگیر عصر ) ای آنـــکه مـــرا بــرده ای از یاد ، کجایی ؟ بیــگانه شدی ، دست مریـــزاد ، کجایی ؟ در دام تــوأم ، نیست مـــرا راه گـریــــزی من عاشق ایــن دام و تو صیّاد ، کجایی ؟ محبوس شدم گوشه ی …

(متن های زیبا برای ولادت امام علی علیه السلام) اشعار و دلنوشته های ولادت امام علی (ع) شکر خدا که نام علی در اذان ماست ما شیعه ایم و حب علی هم از آن ماست از یا علی زبان و دهان کی خسته شود اصلا زبان برای همین در دهان …

(شعر در مدح امام علی سلام الله علیه) بر بلندای فلک ذکر ملائک یا علی(ع) ست … (دلنوشته) بر بلندای فلک ذکر ملائک یا علی ست هر که گوید یا علی، در روز محشر با علی ست در طواف کعبه گر با دیده ی دل بنگری هر طرف آئینه ای …

(غزل زیبا) دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را … (حافظ شیرازی) دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز باشد که بازبینیم دیدار آشنا را ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون نیکی به …

(اشعار و دلنوشته های ولادت امام جواد سلام الله علیه) هر کس نشد گدای شما بی لیاقت است … (دلنوشته) امشب شب گدایی و عرض ارادت است باب المراد آمده و وقت حاجت است امشب دوباره خنده به لبهای مرتضی است وقت نزول آیه ی ناب امامت است یک یا …

(اشعار زیبا) کوی عشق … (عرفی شیرازی) کوی عشق است و همه دانه و دام است این جا جلوه ی مردم آزاده حرام است این جا هر که بگذشت در این کوی به بند افتادست طایر بی قفس و دام کدام است این جا آن که هر گام بلغزید در …

(غزلیات دلنشین) اشک شوق … (استاد شهریار) دیر آمدی که دست ز دامن ندارمت جان مژده داده ام که چوجان در برارمت تا شویمت از آن گل عارض غبار راه ابری شدم ز شوق که اشگی ببارمت عمری دلم به سینه فشردی در انتظار تا درکشم به سینه و در …

(شعر و دلنوشته) سراب … (شهدی لنگرودی) در هر نگهت مستی صد جام شراب است چشمان تو میخانه دلهای خراب است زد شعله بجان چشم فریبای تو ، هرچند برق نگهت زود گذر،همچو شهاب است زیبایی گل های جوان دیر نپاید ای غنچه بزن خنده که هنگام شباب است مغرور …

(دلنوشته) طوق بندگی … صبـا ! چه شـد که نیـامـد  نگـار بــر  پـیشـم که مرهمـی نهـد  از غمـزه  بـر دل ریشم هم او که یک نظرش چهره ی جهان آراست به طــوق بندگی اش اینچنین می اندیشم جــز از جمـال نگــار  و  طــریقـت  عشقـش نباشـدم  به جهـان مهـر و مذهبی   …